September 28, 2011

Wordless Wednesday #2.



Kussssss semangat...........

September 27, 2011

I Am Already 22, Lebih Matang Mungkin?

Hehehe.. Suka pulak kan? ;P

Tahun ni punya birthday rasa macam best and sedih sikit. Best sebab seminggu sebelum birthday aku, member-member baik dah celebrate dulu dah. Aku sangat terharu sebab itu adalah surprise yang mana aku dah cerita kat post sebelum ni. (: Best jugak sebab orang ingat kat aku. Heheee.. Lepas tu dapat jugak hadiah best-best. Tu sebab dia jadi best. Hahaha..

Sedih pulak sebab ni last semester aku kat sini, Insyaallah. Lepas ni dah tak jumpa diorang dah. Dah tak jumpa budak kelas dah. Dah tak sibuk-sibuk nak jumpa lecturer dah. Bila dah habis nanti, mesti sedih bila teringat semua kenangan kat sini walaupun manis atau pahit.

Dari semester 1 aku belajar kat UTHM, Johor ni, macam-macam aku dah tempuh. Jumpa dengan macam-macam orang. Ada yang boleh jadi kawan, ada yang melebih-lebih, ada yang kutuk belakang depan baik, ada yang sweet, ada yang nak menjatuhkan and macam-macam lagi.

Agak banyak jugak benda pahit aku tempuh kat sini. Memang betul-betul aku belajar tentang hidup, bukan setakat belajar ambil exam je kat sini. Serius.

Semester 1, semester 2, semester 3... Semester yang paling aku betul-betul bangun dari jatuh. Semester yang aku belajar untuk berfikir, buat keputusan, tegas, dengar nasihat kawan. Semester yang aku pernah kecewakan Mak aku sangat-sangat.

Ingat balik, memang aku rasa macam dugaan gila. Kawan-kawan rapat aku tahu macam mana susahnya aku time tu. Along (Mashie), Suexy, Azza.... 3 orang ni yang masa awal dulu ada dengan aku sentiasa. Along yang ada dengan aku susah senang walaupun dia ni garang gila. Hehehee... Korang tak tahu kan dia garang? Aku je tau.. Hehehe... ;P

Masa aku banyak tanggung susah dulu, Along ada dengan aku. Bila aku tak ada duit langsung nak makan, Along akan share dengan aku. Beli nasik, lauk and makan sama-sama. Bila Along pulak tak ada duit langsung, aku pulak akan share dengan dia. Pernah kitorang share RM2 je untuk beli nasik makan sama-sama. Hehe.. Ingat balik memang rasa itu pengalaman hidup betul.

Walaupun kitorang kadang-kadang gaduh, biasalah. Adat manusia, perasaan tak sama. Tapi tetap jugak akan baik balik. Mungkin itu satu penghargaan terhadap diri masing-masing yang pernah tempuh susah senang sama-sama. (:

Sekarang, umur aku dah 22 tahun 1 hari. (Nak jugak sebut 1 hari tu. Haha) Aku mengharapkan hari-hari selepas ni akan lebih mudah untuk aku tempuh. Aku mengharapkan pengalaman lepas dapat aku jadikan garisan agar aku sentiasa ingat dan jadikan pengajaran hidup.

Sepanjang 3 tahun kat sini (semester ni nak masuk 3 tahun setengah dah), aku dah jumpa macam-macam orang, berkawan dengan orang yang bermacam-macam latar belakang. Macam-macam jugak dah aku tempuh. Terima kasih untuk semuanya sebab walaupun positif atau negatif, semua tu jadikan aku lebih pandai berfikir dan bawak diri. (:



Happy bithday to me. ^^

September 23, 2011

Aidilfitri Dengan Family.

Hari ni dah Syawal ke 23 kan? So kira okay-lah tu aku nak update cerita raya aku time ni kan? Hahaha.. Aidilfitri tahun ni tak semeriah tahun-tahun lepas. Mungkin sebab kitorang dah semakin besar dan sedara lain pun ada aktiviti masing-masing.

Kadang-kadang memang rasa macam bosan. Setiap kali raya, benda yang sama berulang-ulang. Nenek dengan atuk aku dah lama tak ada. So memang sangatlah tak meriah macam dulu.

Kalau dulu, setiap kali nak raya, bulan puasa aku dah ada kat kampung duduk dengan nenek aku buat lontong, masak rendang, buat biskut dengan kek raya. Setiap kali sebelum Maghrib aku akan hidupkan pelita sepanjang jalan nak masuk rumah nenek aku. Seronok sangat. Aku memang sangat rapat dengan nenek dan atuk aku. (Aku panggil nenek-embah wedok, atuk-embah lanang)

Kitaran kehidupan, setiap yang hidup akan mati. Memang sedih bila dua-dua embah aku dah tak ada. Mula-mula embah lanang, lepas tu abah aku dan lepas tu embah wedok. Hmm..

Sehari sebelum raya, kitorang gi pusing-pusing Teluk Intan beli apa-apa yang belum lengkap macam baju, jeans adik-adik aku, tikar... Sapiq sampai rumah lambat sebab dia sangkut kat KL 2 hari. Motor dia problem masa sampai KL. Masa tu aku memang risau sangat kat dia, plus sedih la dia sorang-sorang kat KL nak buka puasa, sahur semua. Makan apa... Huhu

Aku paling pendek wehh padahal tinggi aku dah 161cm kot. (Perasan tinggi je aku ni)


Heels 5 inci. ;P


Raya 1st kitorang balik kampung sebelah abah, rumah kakak sulung abah dekat Malim Nawar. Aku panggil dia Mak Tua. Dah makin tua dia. Kesian tengok Mak Tua. Duduk situ sampai petang je, lepas tu balik. Tapi aku tak tangkap gambar pun masa kat sana. Lupalah..

1st raya,

Dah pakai 5 inci punya heels, ko tengok. Sama tinggi kot. Hahahahahaaa



Raya kedua 31 Ogos, birthday Boy. (: Kitorang celebrate birthday dia. Mak buat makan-makan sikit untuk kawan-kawan Boy. Kek birthday dia memang aku nak buat sendiri. Mula-mula masa nak decorate tu tak jadi sebab sukati aku je pakai whipping cream. Lepas tu mak buatkan icing, then aku decorate. Happy bila Boy suka. ^^



Aku pun ada wat dessert. Resipi baru try tapi jadi. Hehehee.... Aku tak ingatlah nama dia tapi dia ala-ala cocktail.

Malam tu kitorang balik kampung. Maman dah sampai sana. Setiap kali raya, kitorang akan bukak rumah pusaka embah tu. Family aku dengan family Maman akak tidur situ. Tahun ni stay kampung tak lama pun. Tahun ni memang kosong sikit rasa.

Family aku and Maman.



Budak ni memang rapat dengan aku. Faris Idzny.



Malam tu memang ada projek baikk punya. Kitorang ramai-ramai pakcik makcik sepupu sepapat semua ikut Wak Gono gi ngancor. Korang tau ngancor tu apa? Hehee... Tangkap udang pakai satu alat macam jaring besar yang diikat dekat buluh. Aku pun tak tahu macam mana nak bayangkan untuk korang. Nanti ada gambar jaring ngancor tu aku post kat sini ek. Ni hasil tangkapannya. Nampak macam sikit sebab tong ni panjang benor.



Bila aku dah kerja, ada rezeki lebih, aku nak buat kelainan sikit bila time raya. So kitorang pun akan happy and ada kenangan best time raya. Harap-harap tahun depan aku dah boleh buat. (:


Hargailah Yang Masih Mempunyai.

Malam ni aku kenyang gila la pulak. Tadi keluar gi beli burger, lepas tu boleh bantai makan chicken chop pulak. Ishh.. Kembang pulak tekak aku ingat semua makanan. Kenyang wehh. Tadi petang baru timbang berat. Happy sangat sebab dah turun. Hampir 4 kg okay. Orang balik raya berat makin tambah tapi aku makin kurang. Hehe... Seronoknyaa..

Aku godek-godek gambar dalam laptop ni. Terjumpa pulak gambar-gambar lama. Masa kemas rumah untuk raya hari tu, aku kemas almari kat ruang tamu tu. Aku ni jenis bila kemas, memang semua aku akan godek balik.

Tengok gambar-gambar ni semua aku teringat balik kenangan masa kecik-kecik dulu. Masa family aku masih lengkap dengan insan yang dipanggil abah.

Mungkin ada antara korang yang tak tahu. Kalau yang tak kenal aku lagilah tak tahu kan? Aku dah hilang abah aku masa aku umur 9 tahun. Masa tu adik-adik aku lagi kecik. Sapiq baru 7 tahun, Boy pulak baru 4 tahun. Kitorang masa tu pun tak faham sangat lagi. Abah meninggal sebab demam kuning.

Since abah dah tak ada, hidup kitorang memang sangat-sangat banyak dugaannya. Walaupun masa tu aku sekolah rendah lagi tapi aku faham betapa tertekannya mak aku dengan hidup dia. Kitorang masa tu kecik-kecik lagi. Mak pulak kena tanggung semuanya sendiri. Rumah, yuran sekolah, keperluan kitorang, makan lagi..

Hmm, bila ingat balik semua tu, aku sangat sedih. Tapi dengan dugaan yang macam-macam tu (not to mention here) buat mak jadi kuat. She's the Iron Lady for me and my brothers.

Bila aku dah makin besar, aku masuk asrama masa tingkatan 1 sampai tingkatan 5. Weekend biasalah, family mesti ada yang datang melawat. Masa tu baru aku rasa macam, "kalau abah ada lagi, mesti dia datang melawat aku". Abah aku tu suka jalan-jalan. Hmm, tapi takpelah. Aku tau, aku pun kuat macam mak. Masa mak hantar aku daftar, aku tak nangis pun. Tapi minggu first tu la rasa sedih sikit sebab semua nak kena buat sendiri. Hehee..

Sekarang aku dah besar, nak cukup 22 tahun dah pun. Aku pun dah boleh berfikir secara matang. Bila aku tengok anak-anak cakap kasar sangat dengan parents dia, aku rasa sedih.

Bila aku tengok orang tua cuba nak melintas jalan sorang-sorang terkial-kial tanpa ada orang yang pimpin dia, aku rasa sedih.

Bila aku tengok 1 family jalan-jalan tapi orang tuanya dibiar jalan kat belakang tanpa dipimpin aku rasa sedih.

Bila aku balik kampung, tengok orang tua yang duduk rumah sorang tanpa ada siapa pun teman dia, aku rasa sedih.

Dan bila aku fikir umur aku yang semakin meningkat dan akan berkahwin satu hari nanti dan fikir yang mak akan tinggal sorang kat rumah dan jauh dari aku, aku jadi sangat sedih..

Untuk korang yang masih lengkap ada ayah, mak, abang, adik, kakak, atuk, nenek dan yang lain tu, hargailah diorang semasa diorang masih ada ni. Buatlah segala kebaikan untuk diorang walaupun kadang-kadang korang rasa macam benci bila kena marah.

Hargailah diorang.. Gembirakanlah hari diorang. Sekarang ni, walau setitis air mata mak aku jatuh sebab rasa susah, aku akan rasa sangat bersalah. Aku terlampau sayangkan mak dan adik-adik aku.


Ni arwah abah aku. Masa ni kitorang gi holiday dekat Pulau Pangkor.







Ambillah rasa prihatin dengan apa yang aku tulis ni. Saja nak share dengan korang betapa pentingnya kita hargai orang tua kita dan keluarga kita. Setiap manusia tak lepas dari buat silap. Sedar dan perbaiki. Hubungan kita dengan keluarga ni sampai bila-bila tak akan putus. Walau jauh mana pun korang pergi, kat family jugak korang akan balik. Jagalah hubungan tu baik-baik. (:

Masa untuk tidur. Esok aku ada kelas pagi. Malam korang..

*Lama betul aku nak habis taip ni. Sebak bila tulis pasal family.

September 21, 2011

Surprise Yang Memang Jadi. (:

Isnin malam yang lepas bersamaan dengan 19 September 2011 telah berlaku satu kejutan kepada aku. Haha.. Masalahnya, semua orang tau, aku sorang je tak tau. Masalahnya jugak, aku memang tak dapat agak langsung. Cuma ada instinct nak pakai short dengan baju short sleeves malam tu.

Nak tau apa kejadahnya kejutan tu?

Isnin tu Kikin ajak aku gi karok malam tu. Belum sempat aku ajak Qiqi, dia dah text aku dulu ajak lepak minum atau karok malam tu jugak. So aku fikir kebetulan je laa.

Qiqi cakap malam tu kita kumpul kat Rumah Merah (nama kedai makan yang sukati je kitorang letak) pukul 10 malam. Lepas tu malam tu dia cakap pukul 10 setengah pulak. Aku pun okay je lah. Mungkin dia ada hal. Bila aku cakap nak amet dia kat rumah, dia kata takpe-takpe. Tak payah. So aku pun fikir, mungkin dia gi dengan budak rumah dia ataupun siapa-siapa ada amet dia.

Kepelikan seterusnya berlaku apabila aku nak mandi, Kikin kata tak payahlah mandi. Kita mandi lepas balik nanti. Aku tak terasa apa-apa lagi masa tu. Tapi aku mandi jugak and siap-siap pakai jeans and sweater lengan panjang. Yang peliknya bila Azza beria nak ikut and Kikin pakai baju petang tadi. Hahaa.. Tapi aku memang tak syak apa-apa langsung.

Bila dah sampai kat Rumah Merah, aku tengok macam ramai je. Ada Maddy, Syafiqs, Acap and Qiqi. Nampak macam ada Along tapi mustahillah kan sebab dia kan dah habis belajar. Then aku call Qiqi. Dia dah ada situ. Datang sekali dengan budak-budak tu laa.

Bila aku jalan dah dekat dengan dengan meja, nampak Along!!! Hahaa.. Memang surprise! Hehe.. Aku sorang je tak tahu dia datang sini. Gemuk punya orang!

Then sampailah Ayie, Adib, Bobby, Kong, Lan dan lain-lain. Along sibuk-sibuk dengan phone dia tiba-tiba ajak Qiqi gi kereta sebab apa entah. Aku tak rasa apa-apa pun. Tapi tiba-tiba dari belakang......

Happy birthday to you,
Happy birthday to you,
Happy birthday to Nadddddddd,
Happy birthday to you....

Ishhh-ish... Birthday aku lambat lagi la wehhh. Huhu... Thanks kat Along sebab celebrate walaupun awal seminggu. LOVE u! ^^

Bila kata celebrate birthday and ada Ayie and the geng, haruslah berhati-hati ye kawan-kawan. Hahaa.. Hati-hati pun aku kena gak telur ayam setepek kat kepala time tengah tangkap gambar dengan budak-budak ni. Punyalah dengki kat aku si Ayie tuhh!

Bila birthday orang lain je, wajib aku pun kena teruk. Bila birthday aku, apsal semua orang bersih. Ishhhh... Tak adil ni..... ;P

Sambil-sambil tu makan donut Big Apple (pengganti kek) and karok. Aku siap tiup lilin tau. 22 tahun punya lilin! Hihi.. Hadiah pun dapat! ^^

Dah laaa, korang layan gambar ek. Walaupun tak banyak tapi manissssss. (:

Masih clean yea. Saya baru lepas mandi, baru lepas syampu rambut. Tengok, rambut pun basah lagi tu. Huhu..


Budak paling dengki dengan aku, Ayie!


Bila dah kena telur setepek, memang busuk wehhh!!



Balik tu kenalah mandi lagi sekali, syampu lagi sekali. Walau apa pun, aku saaayaaanngggg korang! Mwah!

(Kalau ada nama yang tak disebut tu sorry ek. Kan dah ada gambar tu. Hehe..)

September 19, 2011

Tiba-tiba Rasa Rendah Bila Jalan Dengan Orang Tinggi Sikit.

Pasal raya pun tak post lagi dah nak update pasal lain. Hahaa.. Raya tu nantilah. Raya kan 30 hari. Hahahaa..... Semalam aku gi JB dengan Inche Kesayangan dengan Najeb and Salina.

Dari masa cuti bulan puasa lagi Salina kata nak belanja aku Burger King. So semalam tujuan sebenar nak gi JB sebab nak makan Burger King je. Hahaa.. Tapi aku saje nak ajak Najeb sekali sebab bagi can lah kat diorang dating. Diorang baru 4 bulan kot couple. Lagipun Salina tak pernah gi JB lagi sepanjang dia kat sini. Hehehee...

Bagus tak plan aku? Hahahaa... Sambil menyelam minum air la kan? ;P



Najeb orang Kluang. So aku budget macam dia tau la jalan kat JB tu. Tapi hampeh jeeee.. Hahaa.. Pakai GPS pun nasib-nasib je jumpa jalan. Bila dah sampai kat Burger King tu semangat tangkap gambar nama jalan tu walaupun hujan. Hahaa..



Perut dah kenyang, jalan-jalan CS jom! (: Konon-konon masuk sama-sama. Dah sampai aku kelam kabut cari toilet. Bila pusing belakang tengok Najeb dengan Salina dah tak ada. Hahahaa.... Paham-paham la kannnnn... ;P


Epul cakap ni gaya Mat Rempit. Hahaa...


Ni baru Epul. Merepek je dia ni. Hehee.. (Tengok gambar ni aku baru sedar aku pendek gila dari dia rupanya. Selama ni perasan tinggi je... Cisss....)





Selama di CS, barang rembatan aku adalah beg gi kelas, belt (sekarang aku tengah gila beli belt) and earing stick. Epul beli jaket yang diidam-idamkan selama ni. Hehee...

Happy dapat keluar dengan diorang. Double date kot aku rasa. Hahaaa... Happy jugak sebenarnya bila tengok Najeb dengan Salina. Hihihihihihii... And happy too berada dengan Inche Kesayangan yang semakin bulat. ;P

Semoga korang pun sentiasa happy yea. Mwahh!

September 17, 2011

Bored Day.


Boring gilaaaaaaaaaaaaaa....................................